Μακρυνίτσα

Η Μακρινίτσα στέκεται στην πλαγιά του βουνού δίπλα από την Πορταριά με κύριο χαρακτηριστικό την άριστη διατήρηση του αυθεντικού χαρακτήρα της.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν την επισκέφθηκε, το 1934, την ονόμασε «μπαλκόνι του Πηλίου», και όχι άδικα αφού φημίζεται για την εξαιρετική θέα που προσφέρει προς την πόλη του Βόλου και τον Παγασητικό κόλπο.

Η Μακρυνίτσα είναι χτισμένη σε υψόμετρο από 300 μ. μέχρι 850 μ.Πλησιάζοντας από το Βόλο και 3 χλμ. πριν φτάσουμε, έχουμε μπροστά μας τη θέα ολόκληρου του χωριού.
Χτίσθηκε το 1204, όπως ενημερώνει μία πινακίδα λίγο πριν την κεντρική πλατεία. Το χωριό ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική του φυσιογνωμία, τα καλοδιατηρημένα και αναστηλωμένα αρχοντικά του, τα γραφικά και αριστοτεχνικά καλντερίμια του και το καταπράσινο τοπίο με τα πλατάνια, τις καστανιές, τις καρυδιές και τις οξιές.

Πίσω από την εκκλησία θα δροσιστείτε στη μαρμάρινη κρήνη «Λιοντάρια» ή «Αθάνατο Νερό», έργο του 1809. Το νερό βγαίνει από τρεις χάλκινες λεοντοκεφαλές και χύνεται σε μία ωραία στέρνα που περιβάλλεται από χαμηλό καγκελάκι.